Vlakbij onze school staan 2 Shetlandpony’s… De ideale kans dus om eens van dichtbij paardjes te zien!
Eerst flink stappen naar de wei en dan maar hopen dat de paardjes dichterbij komen! We mochten ze niet voederen! Dat stond op het bord geschreven aan de wei. De eigenaar van de paardjes geeft de pony’s eten genoeg. Ze hoeven geen extra’s te krijgen.
Ze kunnen er immers ziek door worden of te dik van worden! Te dik zijn is voor een paard nooit goed. Hun pootjes kunnen hen dan niet dragen en de paarden staan “bevangen”. Dan kunnen ze zich amper nog bewegen of manken heel erg.
In deze wei stonden 2 papa paarden, twee hengsten of 2 ruinen. We leerden vandaag ook hoe je kan zien hoe een paard een merrie of een hengst is.
Een roodharig paardje is een “vos”. Geen vos uit het bos, natuurlijk!
Maar er was ook een zwarte pony te zien! Knap hoor!
In onze klas is het inmiddels een echte stal… Zadels, kopstukken, halsters, zwepen, toques,…
Leuk hoor, tussen al dat paardenmateriaal zitten!
En natuurlijk moet er ook paardgereden worden… Opzadelen en opstijgen maar!
De ruiters in onze klas doen het prima! Ze zijn al aan het oefenen voor dinsdag!
