mei 8, 2014

Iedereen bracht een appel mee naar de klas. Hiermee maakten we appelmoes. Gelukkig zat de vergiftigde appel van Sneeuwwitje er niet tussen. 

We luisterden naar het sprookje van de warme pap. In dit sprookje overstroomd de hele stad omdat er ‘kook potje kook’ werd gezegd en ze de spreuk ‘stop potje, stop’ vergeten waren. Naar aanleiding van dit sprookje maakten we zelf ook 2 soorten pap. We maakten havermoutpap en rijstpap. 

We probeerden de spreuken.  Kook potje kook!

Stop potje, stop! En ze werkte. Gelukkig maar dat we de spreuk nog kende anders was misschien heel onze klas wel overstroomd met pap. Thuis proberen is op eigen risico!

Mmmm, dat is toch het leukste aan koken, de lepel aflikken. 

Alice snijdt ajuin voor onze erwten/bonensoep. Ze heeft ooit eens gehoord dat je als je je tong uit steekt tijdens het ajuin snijden geen pijne ogen krijgt. Het hielp. Of zou rode ajuin misschien gewoon minder hard prikken in je ogen?

We maakten een peperkoeken huisje zoals in Hans en Grietje. Het was leuk om te maken, het was lekker, maar het ziet er niet zo best uit. 
Wout maakte thuis ook een peperkoeken huisje. Dit huisje zag er veel mooier uit en smaakte even lekker. Wat er bij ons is mis gelopen en waarom dat van Wout er zoveel beter uit ziet dat lees je binnenkort in ons sprookjeskookboek. 

Knibbel, knabbel, knuisje, wie knabbelt er aan mijn huisje? 
Jelle en Dylan zorgden voor de binnenkant van het huisje. Ze gingen aan de slag met draadjes en gaatjesmakers om de elektriciteits aansluitingen in orde te brengen.  

Linde keek naar voorbeeldjes van peperkoeken huisjes op de computer en vond de glazuurversieringen heel mooi. Daarom is ze zelf met witte verf aan de slag gegaan om mooie glazuurversieringen te maken. 

En er staat een mini schoorsteen op. 

Aan het dak en de deurbel moet nog een beetje verder gewerkt worden. Maar ons peperkoeken huisje begint stilletjes aan een gezellig knabbelhuisje te worden. 

Wie zoekt, die vindt.

Geef hieronder uw zoekterm in.