Onder de kastanjeboom buiten vonden we een heleboel prikkende balletjes.
Iedereen was een beetje bang van de bolsters, want ze prikken toch best wel hard!
Om met de bolsters te kunnen schilderen deden we ze dan ook in een bakje, beter voor onze handjes!
De eerste ploeg zit hier klaar.
De bolsters zijn er ook klaar voor…
Verf in de bak, bolster in de bak en… rollen maar!!!
Rollen, rollen, heen en weer…
Rollen, rollen nog een keer…
Kobe bracht tomaten mee uit opa’s serre.
We hadden al ontdekt dat ook die heel goed kunnen rollen,
dus wilde Aisar heel graag eens proberen of je daar ook mee kon schilderen.
En ja hoor, een tomaat geeft een heel ander schilderresultaat dan een bolster
Ondertussen oefende Nore het aandoen van pampertjes.
Alle blote poppenbaby’s kregen een luier om.
Knap hoor!
Laat die baby maar komen!
Tomaten zijn eigenlijk niet bedoeld om mee te rollen of te schilderen,
die dienen om op te eten.
Onze tomaten waren mooi rood, die mag je dus eten. We leerden dat groene tomaten nog niet rijp zijn en dus ook niet zo lekker.
In een tomaat vonden we kleine pitjes, geen paniek die mag je gewoon mee opeten.
Flynn vond ze alvast lekker.
Wegens grote honger aten we al de tomaten op,
behalve Flore, haar lippen prikken van tomaten vertelde ze.
Onze andere kindjes voelden ook een keer, maar er was niemand anders die last had
van prikkende tomaten, dat vonden ze wel een beetje gek.
Zo eindigde onze week met tomaten, die soms prikken en met bolsters die altijd prikken!
